به نقل از «فارس»

وحدت دین و سیاست زیربنای اصلی قیام امام خمینی(ره) بود

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۸۲۸۳۱

به گزارش خبرگزاری فارس ـ گروه اندیشه: وحدت دین و سیاست، زیربنای اصلی قیام امام خمینی(ره) است و چنین قیامی را قیام لله نام نهادند. امام معتقد بودند: والله اسلام تمامش سیاست است، اسلام را بد معرفی کردند سیاست مُدُن (جوامع) از اسلام سرچشمه می‌گیرد. اسلام دین سیاست است قبل از اینکه دین معنویات باشد. اسلام همانطور که به معنویات نظر دارد و همانطوری که به روحیات نظر دارد و تربیت دینی می‌کند و تربیت نفسانی و تهذیب نفس می‌کند، همانطور هم به مادیات نظر دارد و مردم را تربیت می‌کند در عالم که چطور از مادیات استفاده کنند و چه نظری داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مادیات، اسلام مادیات را همچون تعدیل می‌کند که به الهیات منجر می‌شود. اسلام در مادیات به الهیات نظر می‌کند و در الهیات به مادیات نظر می‌کند. اسلام جامع مابین همه جهات است.

امام علت این امر را جامعیت اسلام می‌دانند که این جامعیت نمی‌تواند امر سیاست را وا نهاده باشد. اسلام مد نظر امام، اسلامی است که مادیات را به رسمیت می‌شناسد؛ اما هدف را مادیات نمی‌داند بلکه آن را وسیله‌ای برای تکامل روحی و معنوی انسان می‌شمارد. به همین دلیل معتقدند حتی اگر انسان‌های خوب در رأس حکومت باشند و سیاستی که دین می‌گوید را اجرا نکنند حکومتشان حکومت طاغوت است. حتی در جمهوری اسلامی امام معتقد است اگر ولایت فقیه حکم ریاست جمهوری را تنفیذ نکند، حکومت او حکومت طاغوت است.

علاوه بر استدلال‌های عقلی و نقلی امام برای وحدت دین و سیاست به تاریخ نیز مراجعه می‌کنند که امیرالمؤمنین(ع) نیز حکومت تشکیل دادند. به همین دلیل معتقدند اسلام فقط عبادت فردی نیست بلکه مسئول اجرای احکام اجتماعی حدود و جهاد است. امام سیاستی که حقه بازی باشد را سیاست اسلامی نمی‌دانند و معتقدند: سیاست خدعه نیست، سیاست یک حقیقتی است، یک چیزی است مملکت را اداره می‌کند. خدعه و فریب نیست، این‌ها همه‌اش خطاست. اسلام، اسلام سیاست است، حقیقت سیاست است، خدعه و فریب نیست.

امام خمینی(ره) دین و سیاست را از دو آبشخور نمی‌داند که در سر یک تقاطع با هم امتزاج کنند. دین را زایشگاه سیاست می‌داند که به آن وحدت دین و سیاست می‌گوییم. در اسلام تشیع دین و سیاست ذاتاً آمیخته‌اند و قابل تفکیک نیستند. علاوه بر امام خمینی(ره) اندیشمندان دیگر جهان اسلام همچون علامه اقبال لاهوری، ابوالعلا مودودی، سید قطب، محمدباقر صدر، استاد مطهری و حسن البنا نیز معتقد به سیاسی بودن اسلام هستند. از جمله سید قطب همانند امام به حکومت الهی جامعه جاهلی معتقد است.

شما بخشی از این کتاب را مطالعه کردید

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: انقلاب اسلامی اسلام سیاسی مو به مو وحدت دین و سیاست امام خمینی ره

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۸۲۸۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آنچه درباره امام صادق‌(ع) کمتر شنیده‌اید

امام صادق(ع) یک تشکیلات عظیمی از مؤمنان خود از طرفداران جریان حکومت علوی در سراسر عالم اسلام از اقصای خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفریقا به وجود آورده بود.

به گزارش ایسنا، به نقل از جهان نیوز، آنچه که می‌خوانید بخش‌هایی از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تاریخ ۱۴ شهریورماه ۱۳۵۹ است:

امام صادق(ع) مرد مبارزه بود، مرد علم و دانش بود و مرد تشکیلات بود. مرد علم و دانش بودنش را همه شنیده‌اید. محفل درس امام صادق(ع) و میدان آموزشی که آن بزرگوار به وجود آورد، هم قبل از او و هم بعد از او در تاریخ زندگی امامان شیعه بی‌نظیر بود. همه‌ حرف‌های درست اسلام و مفاهیم اصیل قرآن که در طول یک قرن و اندی به وسیله‌ مغرضان و مفسدان یا جاهلان تحریف شده بود، همه‌ آنها را امام صادق(ع) به شکل درست بیان کرد. 

اما مرد مبارزه بودنش را کمتر شنیده‌اید. امام صادق(ع) مشغول یک مبارزه‌ دامنه‌دار و پیگیر بود. مبارزه برای قبضه کردن حکومت و قدرت و به وجود آوردن حکومت اسلامی و علوی. یعنی امام صادق(ع) زمینه را آماده می‌کرد تا بنی‌امیه را از بین ببرد و به جای آنها حکومت علوی را که همان حکومت راستین اسلامی است بر سر کار بیاورد. اما آن بعد سوم را که اصلاً نشنیده‌اید، مرد تشکیلات بودن امام صادق(ع) است که یک تشکیلات عظیمی از مؤمنان خود از طرفداران جریان حکومت علوی در سراسر عالم اسلام از اقصای خراسان و ماوراءالنهر تا شمال آفریقا به وجود آورده بود. تشکیلات یعنی چه؟ یعنی این که وقتی 

امام صادق(ع) اراده می‌کند آنچه را که او می‌خواهد بدانند، نمایندگان او در سراسر آفاق عالم اسلام به مردم می‌گویند تا بدانند. یعنی از همه جا وجوهات و بودجه برای اداره‌ مبارزه‌ سیاسی عظیم آل‌علی جمع کنند. یعنی وکلا و نمایندگان او در همه شهرها باشند که پیروان امام صادق(ع) به آنها مراجعه کنند و تکلیف دینی و همچنین تکلیف سیاسی خود را از آن حضرت بپرسند.
تکلیف سیاسی هم مثل تکلیف دینی واجب‌الاجرا است. امام صادق(ع) یک چنین تشکیلات عظیمی را به وجود آورده بود و با این تشکیلات و به کمک مردمی که در این تشکیلات بودند با دستگاه بنی‌امیه مبارزه می‌کرد. در هنگامی‌که پیروزی او بر بنی‌امیه حتمی بود، بنی‌عباس به عنوان یک جریان مزاحم و فرصت‌طلب آمدند، میدان را گرفتند و بعد از آن امام صادق(ع) هم با بنی‌امیه و هم با بنی‌عباس مبارزه کرد.

انتهای پیام